Πριν η Maria μετακομίσει στην Ιρλανδία για δουλειά, πριν δουλέψει σε θέσεις για μεγάλες εταιρείες όπως η Apple και η PayPal και πριν εκδηλωθεί, ήταν μια νεαρή gamer που έπαιζε παιχνίδια κονσόλας με τον μπαμπά της και WoW με τη φατρία της.
«Έπαιζα βιντεοπαιχνίδια σε όλη μου τη ζωή, δεν θυμάμαι ποτέ να μην παίζω», είπε η Maria που τώρα εργάζεται ως Υπεύθυνη Εμπειρίας Επικοινωνίας για τη Riot στο γραφείο στο Δουβλίνο. «Ο μπαμπάς μου ταξίδευε πολύ για τη δουλειά του, αλλά όταν ήταν σπίτι, παίζαμε βιντεοπαιχνίδια. Θυμάμαι να παίζω μαζί του, να παίζω με την οικογένειά μου και με τους φίλους μου. Έχω κοινωνικό άγχος, οπότε, δεν έβγαινα, έμενα σπίτι και έπαιζα.»
Όπως και πολλοί άλλοι gamers που μεγάλωσαν τη δεκαετία του 2000, ένα παιχνίδι συγκεκριμένα έγινε το εικονικό σπίτι της Maria. Το World of Warcraft, ειδικά στην ακμή του, ήταν κάτι παραπάνω από ένα παιχνίδι. Ήταν μια κοινότητα, μια περιπέτεια, ένα μέρος να κάνεις φίλους και να δείξεις μια ταυτότητα που ήθελες να καλλιεργήσεις μέσα στο παιχνίδι.
«Η φατρία μου βασικά με ανέθρεψε», είπε γελώντας η Maria. «Παίζω από παιδί και έκανα πολλούς φίλους στο WoW. Θα λέγατε ότι τα βιντεοπαιχνίδια με κρατούσαν κλεισμένη στο σπίτι, αλλά οι φίλοι που έκανα μέσω αυτών με ώθησαν να ταξιδέψω. Έκανα ταξίδια για να επισκεφτώ τους φίλους μου σε πολλές χώρες. Στο τέλος, έπιασα δουλειά στη βιομηχανία του gaming γιατί ήθελα να δημιουργήσω μια εμπειρία που θα επέτρεπε σε άλλους να νιώσουν την αίσθηση του ανήκειν που ένιωθα κι εγώ.»
Το 2012, η Maria προσλήφθηκε από την Blizzard. Μάζεψε τα πράγματά της και μετακόμισε από την Εσθονία, μια σχετικά μικρή χώρα στην Ανατολική Ευρώπη, στην Ιρλανδία για τη νέα της θέση.
«Όταν μετακόμισα στην Ιρλανδία, ακόμα δεν είχα εκδηλωθεί», είπε. «Δεν είχε να κάνει με τη βιομηχανία ή τα μέρη που δούλευα, αλλά με τη χώρα από την οποία προερχόμουν. Η Εσθονία είναι μια βαλτική χώρα, δεν είναι στην Ανατολική Ευρώπη, αλλά έχουμε κάποια από τα προβλήματα που έχουν κι άλλες χώρες στις οποίες η ομοφοβία είναι κοινό φαινόμενο. Είδα προκαταλήψεις στην πατρίδα μου, έχασα κάποιους φίλους όταν εκδηλώθηκα και αυτό με πλήγωσε, οπότε, όταν μετακόμισα, δεν ένιωθα άνετα να μοιραστώ την ταυτότητά μου.»
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ΛΟΑΤΚΙ+ σε όλον τον κόσμο είναι αμέτρητα. Κάποιες χώρες είναι πολύ πιο ανοικτές σε εκφράσεις προσωπικής ταυτότητας, ενώ κάποιες χώρες έχουν ομοφοβικούς νόμους με δρακόντειες τιμωρίες. Αλλά κάθε χώρα έχει ομοφοβικούς ανθρώπους, απλώς κάποιες έχουν περισσότερους. Με τον χρόνο, οι συμπεριφορές αλλάζουν, αλλά τα προβλήματα παραμένουν. Στη βιομηχανία των βιντεοπαιχνιδιών, και στη Riot, είχαμε τα προβλήματά μας.
«Ήταν παιδικό μου όνειρο να δουλέψω εκεί, αλλά ήταν μια ανάμεικτη εμπειρία», είπε. «Σίγουρα δεν το μετανιώνω, γνώρισα πολλούς εκπληκτικούς ανθρώπους, αλλά είδα και τα αρνητικά της βιομηχανίας.»
Πολλά πράγματα άλλαξαν από το 2012, τόσο στο gaming όσο και στην κοινωνία, αλλά πρέπει να γίνει ακόμα πολλή δουλειά για να γίνει ο κόσμος καλύτερος για τους ΛΟΑΤΚΙ+ και τις άλλες περιθωριοποιημένες κοινότητες.
Η ένταξη και η εκπροσώπευση είναι σημαντικές και όταν είναι καλές, το νιώθεις.
«Όταν δούλευα στην Apple, είδα ότι αυτό μπορούσε να είναι διαφορετικό», είπε η Maria. «Μπορείς να είσαι ανοικτή για το ποια είσαι, για τους συντρόφους σου. Μπορώ να πω «η κοπέλα μου» και ο κόσμος δεν αναπηδά. Γι' αυτό ήθελα να δουλέψω γι' αυτήν, γιατί άκουσα ότι στην Apple η διαφορετικότητα και η ένταξη δεν είναι απλώς λέξεις, είναι πραγματικότητα. Όλη η κουλτούρα περιστρέφεται γύρω από αυτές. Και όταν δούλευα εκεί, το ένιωθα. Ήμουν φίλη με άτομα όλων των φύλων και πολλών διαφορετικών σεξουαλικών ταυτοτήτων.»
Η Maria δούλεψε στην Apple για σχεδόν επτά χρόνια. Βοήθησε να δημιουργηθούν διαδικασίες και ηγήθηκε έργων εξασφαλίζοντας στο τέλος τη θέση της ως Σύμβουλος Υποστήριξης Υπηρεσιών Καναλιού και λαμβάνοντας το Βραβείο Αριστείας AppleCare το 2019 για την υψηλή της επίδοση. Πριν εξασφαλίσει δουλειά στη Riot, ολοκλήρωσε ένα Παγκόσμιο Έργο για το τμήμα της. Ταυτόχρονα, είδε και ένιωσε πώς μια εταιρεία μπορεί να τους αποδέχεται όλους και να τους επιτρέπει να είναι ο πραγματικός τους εαυτός στη δουλειά.
«Υπάρχουν διάφορες πτυχές του να είσαι μια εταιρεία που στηρίζει τη διαφορετικότητα και την ένταξη», εξηγεί η Maria. «Η μία είναι εύκολη με τη δημιουργία λεσχών και πρωτοβουλιών. Οι περισσότερες εταιρείες το κάνουν αυτό τώρα. Αυτό που είδα στην Apple ήταν σε άλλο επίπεδο: είδα κόσμο να αλλάζει λόγω της κουλτούρας. Άτομα που δεν ήξεραν τίποτα για την κοινότητα, δεν ήταν υποστηρικτές, άτομα που μπορεί να ήταν και προκατειλημμένα. Αλλά άλλαζαν επειδή έβλεπαν πόσο δεκτικοί ήταν όλοι γύρω τους.»
Η πρόσληψη ατόμων από τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα είναι πολύ σημαντική. Αλλά σε τελική ανάλυση, σε μια εταιρεία με χιλιάδες εργαζόμενους, οι περισσότεροι δεν θα ανήκουν στη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα. Εδώ μπαίνει η στήριξη σε περιθωριοποιημένες ομάδες.
«Μερικές φορές, αν έχεις μια μικρή κοινότητα μέσα στην εταιρεία, είναι σαν να κομίζεις γλαύκα εις Αθήνας», είπε η Maria. «Αλλά ο κόσμος έξω από την κοινότητα, δεν ξέρει ότι αυτές οι πρωτοβουλίες υπάρχουν. Η Apple ήταν πιο οργανική, είχε φτιαχτεί έτσι ώστε όλοι μπορούσαν να γίνουν υποστηρικτές. Αυτό ήταν διαφορετικό, να βλέπεις άτομα που δεν ανήκουν στην κοινότητα να θέλουν να είναι ενεργοί υποστηρικτές, να μιλάνε για τα θέματα και να μη φοβούνται να υπερασπιστούν τους ΛΟΑΤΚΙ+.»
Είναι δύσκολο να αποδόσεις περιληπτικά την κουλτούρα μιας εταιρείας. Αλλά αυτό είναι η κουλτούρα μιας εταιρείας, και αυτό πρέπει να είναι. Εξυψώνει τα άτομα γύρω σου, ειδικά αυτά από περιθωριοποιημένες κοινότητες. Όλοι αλληλοϋποστηρίζονται. Και ο ένας μαθαίνει από τις εμπειρίες του άλλου με έναν ανοικτό τρόπο που τους εντάσσει όλους. Η κουλτούρα μπορεί να διαφέρει ανά εταιρεία, γραφείο ή ακόμα και ανά ομάδα.
Και στη Riot έχουμε επικεντρωθεί στην κουλτούρα μας. Το ήθος μας του να βάζουμε πάνω απ' όλα τους παίκτες ήταν η κινητήριος δύναμη για την εταιρεία για πάνω από μια δεκαετία. Αλλά η κουλτούρα μας συνεχίζει να εξελίσσεται καθώς ωριμάζουμε, μαθαίνουμε και αφήνουμε να ακουστούν πολλές νέες φωνές όπως της Maria.
«Μετά την πρώτη μου εμπειρία, δεν ήμουν σίγουρη αν ήθελα να επιστρέψω στη βιομηχανία του gaming», είπε η Maria. «Είχα ένα άγχος να επιστρέψω με τα νέα που κυκλοφορούσαν, τα πράγματα που είχα ακούσει και αυτά που είχα ζήσει εγώ. Αλλά έμαθα από φίλους ότι η Riot ήταν εκπληκτικό μέρος για να δουλέψεις και αν και φοβόμουν λίγο, είχα λίγο άγχος, αποφάσισα να της δώσω μια ευκαιρία, και τώρα είμαι εδώ.»
Η Maria ήρθε στη Riot τον Μάρτιο του 2022. Παρόλο που είναι εδώ μόνο μερικούς μήνες, ήδη συμμετέχει σε δραστηριότητες.
«Το πρώτο πράγμα που έκανα όταν ήρθα ήταν να επικοινωνήσω με τον μάνατζερ Διαφορετικότητας και Ένταξης ώστε να μπορέσω να συμμετέχω σε τέτοιες δραστηριότητες από την αρχή», είπε η Maria. «Όταν ξεκίνησαν οι δράσεις του Pride μας, ήμουν μέλος των ομάδων που τις έστησαν. Ένιωσα εκπληκτικά που μπορούσα να επικοινωνήσω με άλλους Rioters από άλλα γραφεία και να δουλέψουμε μαζί και μου άρεσε το πόσο εύκολο ήταν για μένα να συμμετέχω.»
Στη Riot, το Pride ήταν μια παγκόσμια εκδήλωση κατά την οποία τα γραφεία μας ανά τον κόσμο έκαναν δράσεις, δημιούργησαν πόρους και γιόρτασαν μαζί. Αλλά αν και το 2022 ήταν η μεγαλύτερη γιορτή του Pride μας, έχουμε ακόμα πολλή δουλειά να κάνουμε.
«Η Riot έχει ακόμα πολλή δουλειά να κάνει όσον αφορά την υποστήριξη», είπε η Maria. «Τα άτομα που δεν είναι μέλη της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ+ δεν έχουν έκθεση σε αυτήν, ειδικά αν κανένας από τις ομάδες τους δεν συμμετέχει στις δράσεις ή δεν είναι μέλος της κοινότητας. Νιώθω ότι υπάρχουν πολλές ευκαιρίες να δημιουργήσουμε νέους υποστηρικτές για τους ΛΟΑΚΤΙ+ και άλλες ομάδες που δεν έχουν μεγάλη εκπροσώπηση.»
Η αλλαγή της εταιρικής κουλτούρας δεν θα γίνει εν μία νυκτί, αλλά είναι ένας συνεχής αγώνας για να γίνεσαι καλύτερος. Αλλά πρέπει να δοθεί ο αγώνας, και πρέπει να δοθεί από κάθε γραφείο, κάθε ομάδα και κάθε Rioter.